Najstarsza zachowana wzmianka o istnieniu cerkwi parafialnej pochodzi z 1510 roku. W XVIII wieku parafię zlikwidowano a cerkiew stała się filią parafii w Kormanicach. Około 1900 roku w związku z coraz to większą ruiną drewnianej cerkwi podjęto decyzję o budowie nowej. Mieszkańcy Darowic udali się do władz austro - węgierskich, aby dostać zezwolenie. Władze zgodziły się na budowe cerkwi murowanej. Z powodu braku funduszów wytypowano 5-u mieszkańców Darowic, którzy chodzili po tak zwanej "kolekcie" i zbierali wolne datki od mieszkańców innych wiosek.
W 1905 roku rozpoczęto budowę murowanej cerkwi, którą ukończono i kosekrowano w roku 1909.

Podczas działań I wojny światowej stacjonujący w forcie Optyń Węgrzy zamienili cerkiew na szpital polowy, jednak po ostrzalę rosyjskim zmieniono ją na stajnie dla koni.
W okresie międzywojennym ponownie konsekrowano świątynię i znów służyła jako cerkiew. W 1923 roku dobudowano dzwonnicę.

Po drugiej wojnie światowej w roku 1947 po wysiedleniu ludności ukraińskiej i przybyciu znacznej ilości Polaków cerkiew została zmieniona na Kościół rzymskokatolicki. W wyniku znacznych uszkodzeń świątynia popadła w ruinę. W latach 60 społeczność własnymi siłami poprawiła stan elewacji.


Na cmentarzu znajdują sie mogiły z okresu I wojny. Głównie Węgrów, którzy zostali pochowani na polu grekokatolickiego księdza. Ksiądz po wojnie oddał pole z przeznaczeniem na cmentarz. Na mogiłach został postawiony drewniany krzyż, który nie przetrwał do dziś. Miejsce mogił zajęły nowe pochówki. Ponadto na cemntarzu znajduą się mogiły pomordowanych ludzi w II wojnie światowej oraz pomordowanych przez bandy U.P.A.



W 1994 roku zdecydowano o zbiórce na remont przeciekającego dachu. Pracę rozpoczęto 20 VII 1995 roku. W wyniku oględzin okazało się, że na małej kopule znajdują się dziury po kulach. Przeciekająca przez nie woda zniszczyła drewno i blachę konstrukcji dachowej. Zdjęto małą kopułę, która się rozsypała. Pan Czesław Krupski z Koniuszek podjął się odtworzenia pierwowzoru z pozostałych fragmentów. Wymianie uległy zgnite części na dużej kopule i na dachu. Całość została pokryta blachą, wraz z wymianą rynien spustowych. Krzyż w kościele również został poddany odnowie, a wykonał to Mariusz Jakubiec.

W 1998 roku rozpoczęto remont świątyni w środku, wymianianie uległa instalacja elektryczna, odnowiono tynki i pomalowano ściany wewnątrzne do czego finansowo przyczynił się ksiądz proboszcz Zbigniew Kołodziej .



W 2007 roku podjęto decyzję o odnowieniu elewacji. Powołano komitet remontu kościoła w składzie: kościelny Andrzej Latocha, sołtys Andrzej Janiszczak, Józef Oleniacz, Anna Żyro, Czesław Kochanowicz. W 2008 roku wytynkowano i pomalowano dzownnicę, ułożono z kostki nowe schody, oraz wyczyszczono i ogrodzono siatką cmentarz znajdujący się przy kościele. W 2009 roku rozpoczęto pracę od postawienia rusztowania, po czym kościół został wytynkowany i pomalowany.


Kościół jest zabytkiem. Dokładniej o tym można przeczytać pod linkiem: Zabytki

Obecnie proboszczem parafii jest ksiądz Zbigniew Kołodziej . Funkcję organistki pełni Ola Żyro natomiast funkcję kościelnego pełni Andrzej Latocha.